Eliot:

„Poeci niedojrzali naśladują, dojrzali – kradną;

Poeci źli zniekształcają to, co biorą, natomiast dobrzy przetwarzają to

na coś lepszego, a przynajmniej na coś innego.

Dobry poeta wtapia swój łup w emocjonalną jedność utworu, która

jest niepowtarzalna i całkowicie różna od tej, z której ów łup został

wydarty;

Zły poeta dorzuca go do zespołu niepowiązanego wewnętrznie [….]

Zapożyczenie się wybitnego poety nie jest problemem, gdyż i tak da

on nam dzieło oryginalne, będące przedłużeniem jego osobowości”.